تعیین الگوی بهینه تخصیص نهاده‌های تولید به زیربخش‌های کشاورزی

راعی دهقی, مرتضی; کریمی, علی; کریمی, فرزاد

تعیین الگوی بهینه تخصیص نهاده‌های تولید به زیربخش‌های کشاورزی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ استادیار گروه مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد مبارکه.

² کارشناس ارشد سازمان هواشناسی کشور، تهران.

³ استادیار اقتصاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد مبارکه

چکیده

محدودیت منابع و عوامل تولید از بزرگترین چالشهای اقتصادی است. از این رو در این تحقیق سعی شده است تا با استفاده از ترکیب روش اقتصادسنجی پانل دیتا و مدل برنامهریزی هندسی (حالت خاصی از برنامهریزی غیر خطی)، الگویی در راستای تخصیص بهینه مهمترین نهادههای تولید به زیربخشهای مختلف کشاورزی کشور تعیین گردد. هدف این الگو دستیابی به بیشترین حجم ارزش افزوده در بخش کشاورزی با توجه به محدودیت منابع و نهادههای تولید میباشد. متغیرهای تصمیم در این تحقیق مقدار و درصد بهینه تخصیص نیروی کار، حجم سرمایهگذاری و انرژی به هر یک از بخشهای زراعت، باغبانی، دامداری، طیور، شیلات و صنایع تبدیلی و تکمیلی میباشد. دورهی زمانی مورد استفاده در این تحقیق 7 ساله(1375تا 1388) و بهصورت مقطعی میباشد. نتایج این تحقیق درصدهای بهینه تخصیص نهادههای تولید را به هر یک از زیربخشهای کشاورزی تعیین نموده که حاکی از آن است که الگوی فعلی تخصیص نهادههای نیروی کار، حجم سرمایهگذاری و نهادهی انرژی در زیربخشهای کشاورزی کشور بهینه نمیباشد و با اجرای الگوی بهینه پیشنهادی کشور میتواند به 5% ارزش افزوده بیشتر(یعنی حدود 18730 میلیارد ریال) در بخش کشاورزی دست یابد.

طبقهبندیJEL: Q18, C61, E65

کلیدواژه‌ها

20.1001.1.20086407.1393.6.22.3.5

عنوان مقاله [English]

Determination of Optimal Input Patterns in Various Agricultural Sub- sectors

نویسندگان [English]

M. R ¹
A. K ²
F. K ³

چکیده [English]

The objective of this paper is to determine optimum allocation of inputs in different agricultural sub-sectors by using a combination of econometric methods and Geometric Programming. Selected inputs are labor, capital and energy for allocation to sub-sectors of cultivation, horticulture, livestock, poultry, fisheries and agricultural industries. Panel data was used for period of 1997 to 2010. The results showed that the current pattern of input allocation was not optimum and using inputs based on optimal patterns could increase agriculture value added at least by 5 percent (18,730 billion Rials).

کلیدواژه‌ها [English]